< Terug Home > Beekers’ Blogs > De ontwikkeling van de aardbei
De ontwikkeling van de aardbei
Woensdag 1 mei 2024
Als je denkt aan Beekers Berries aardbeien, dan denk je vast aan grote, glanzende en diep rode aardbeien. Maar wist je dat aardbeien oorspronkelijk niet altijd groot en rood waren? Ontdek de oorsprong van onze heerlijke sappige fruitbonbons en lees hoe wij elke dag werken aan nóg betere, zoetere en lekkerdere aardbeien!
Het ontstaan
Al in de prehistorie at de bevolking van Europa wilde bosaardbeien. Deze kleine rode vruchtjes waren smaakvol, maar helaas bleven deze, ondanks pogingen om de vrucht grootte door selectie te vergroten, altijd klein van formaat. In de open bosgebieden en graslanden van Noord-Amerika groeide echter een aardbeiensoort die vele malen groter was. Dit ras, bekend als de ‘Scarlet’ of scharlaken-aardbei, werd in de achttiende eeuw door Engelse kolonisten ontdekt. Zij namen de planten, met langwerpige, kegelvormige en aromatische vruchten, mee naar Europa om deze verder te ontwikkelen. Hier kreeg de soort de wetenschappelijke naam: ‘Fragaria Virginiana’.
In Zuid-Amerika werd de Chili-aardbei (Fragaria Chilioensis), die oorspronkelijk wit van kleur was, ontdekt door een Franse marine-ingenieur en amateur-botanicus. Deze aardbeiensoort viel op door zijn enorme vrucht grootte. Vele malen groter dan de tot nu toe bekende rassen. Eenmaal meegebracht naar Frankrijk, bleek deze plant echter weinig vruchten op te leveren. De Chili-aardbei bleek tweehuizig en de geïmporteerde planten bleken enkel vrouwelijke bloemen te hebben. Daarom werden de planten in de buurt van de scharlaken-aardbeien geplaatst, zodat een natuurlijke kruisbestuiving kon plaatsvinden.
Het resultaat was een nieuwe, “hybride-soort” die zowel de grootte van de Chili-aardbei als het aroma en de kleur van de scharlaken-aardbei combineerde. Deze toevallige nakomeling werd ‘Fragaria x Ananassa’ genoemd en vormt de basis van alle aardbeien die wij bij Beekers Berries telen.
Afbeelding: De witte Pineberry en rode Strassberry
Veredeling
Bij het telen van de lekkerste aardbeien komt veel kijken. Niet alleen de smaak, kleur en vorm van de aardbeien moet perfect zijn, maar ook de houdbaarheid van de vruchten na de pluk en de weerbaarheid en mogelijke resistenties tegen ziekten en plagen dienen zo goed mogelijk te zijn. Hierdoor kunnen we het inzetten van correctiemiddelen zo veel mogelijk beperken en streven we naar een zo duurzaam mogelijke aanpak. Om dit te bereiken werd de Fragaria x Ananassa verder veredeld. Dat gebeurt door deze aardbeienplant met een andere aardbeienplant met de gewenste eigenschappen te kruisen, zo wordt er een nieuwe generatie ontwikkeld.
Dat klinkt misschien simpel, maar vanwege de genetische complexiteit van aardbeien is dat het zeker niet. Er gaat namelijk een zeer intensief, jarenlang selectieproces aan vooraf. Wanneer twee planten gekruist worden, wordt alle genetische informatie gecombineerd, wat lijdt tot een enorme populatie planten met heel veel variaties aan eigenschappen. Aardbeien zijn namelijk octaploïd, wat betekent dat er enorm veel combinaties kunnen voortkomen uit een kruising. De kans dat je precies de gewenste eigenschappen in een nakomeling vindt, is dan ook klein. Daarom wordt er met hele grote populaties gewerkt. Het duurt vaak wel zeven tot tien jaar voordat een nakomeling met voldoende goede eigenschappen van beide ouderplanten gevonden wordt.
Eens een veelbelovende plant is gevonden, is het de uitdaging om zo snel mogelijk van die ene plant naar een groot aantal te komen. Waar dit bij veel groenten middels zaad gebeurt, moet dit bij aardbeien door middel van vegetatieve vermeerdering gebeuren. De aardbeienplanten krijgen van nature ranken (uitlopers), waaraan dan weer een nieuw stekje ontstaat. Om de planten te vermeerderen worden deze stekjes afgesneden en beworteld, waarna ze opnieuw gepland kunnen worden. Hierdoor ontstaat als het ware een kloon van de plant met ideale eigenschappen.
Dit vermeerderingsproces, vanaf eerste unieke plant tot een commercieel aantal voor productieteelt, duurt vaak zo’n drie tot vier jaar. Het ontwikkelen van een zoetere, mooiere en betere aardbeienvariëteit is dus een zeer tijdrovend proces. Bij elkaar opgeteld duurt het gemiddeld tien tot twaalf jaar voordat een nieuwe variëteit succesvol op de markt kan wordt gebracht.
Blijven ontwikkelen
Dagelijks werken Hans de Jongh, een Nederlandse teler met een fascinatie voor rassenveredeling, en Wil Beekers, eigenaar van Beekers Berries, samen om nóg betere aardbeien rassen te ontwikkelen. Op deze manier heeft Beekers Berries een portfolie aan variëteiten kunnen opbouwen met eigenschappen die op elkaar aansluiten. Dankzij de verschillende aardbeienrassen kunnen we het hele jaar genieten van de lekkerste aardbeien uit Nederland. Dankzij de samenwerking met Hans, onder de naam Beekers Berries Breeding, heeft Beekers Berries haar assortiment ook kunnen uitbreiden met meer specialties.
Klaar voor de smaaksensatie?
Ontdek de heerlijke wereld van aardbeien met een scala aan smaakvolle rassen, waaronder de verleidelijke Lambada, sappige Elsanta, harmonieuze Sonata, en de natuurlijke goedheid van BEE Honest, BEE Loved, Viva Patricia en Eves Delight. Laat je verrassen door de veelzijdigheid van onze aardbeienrassen en ontdek hoe elk ras een eigen karakter toevoegt aan je gerechten, desserts en snacks.
Smaakt naar meer?
Naast aardbeien groeien we bij Beekers Berries ook blauwe bessen, frambozen, bramen, rode bessen en specialties. Deze worden geteeld met warmte, respect, liefde en kennis zodat jij optimaal kan genieten van ons zachte fruit het hele jaar rond.
Op de hoogte blijven? Volg ons direct op Facebook en Instagram voor inspiratie, updates en de heerlijkste recepten!
Recepten met aardbeien
< Terug Home > Beekers’ Blogs > De ontwikkeling van de aardbei